Celem badania prowadzonego wśród rodziców będzie ich spojrzenie na relacje
z nastoletnimi dziećmi, ich ocena oraz określenie poziomu satysfakcji płynącej z wzajemnych codziennych kontaktów.
Przedmiotem zainteresowania będą także zasady będące fundamentem stosowanych przez rodziców metod i strategii wychowawczych. Zasady te dotyczyć będą m.in. sięgania po substancje psychoaktywne (przyzwolenie rodziców).
Ważne obszary podejmowane w badaniu to:
- określenie liczby rodziców borykających się z problemami wychowawczymi;
- odczuwany przez nich poziom rodzicielskiej bezradności;
- subiektywna ocena ilości czasu poświęcanego na rozmowy z dzieckiem i pomoc mu w trudnych sytuacjach;
- subiektywna ocena częstotliwości kontaktów pomiędzy szkołą a rodzicami;
- korzystanie ze specjalistycznej pomocy w zakresie rozwiązywania problemów wychowawczych
- zamiar/chęć skorzystania z takiej pomocy
- przekonanie o możliwości skorzystania z pomocy szkoły w sytuacjach problemowych oraz gotowość do skorzystania z takiej pomocy
- zaufanie do wychowawcy lub pedagoga szkolnego
- znajomość szkolnego programu profilaktycznego, jego ocena i oczekiwania wobec niego.
Zakres badania obejmuje:
- Wyzwania i perspektywy w sferze profilaktyki uzależnień oraz przeciwdziałania przemocy rówieśniczej, czyli co – z perspektywy rodziców – wydaje się obecnie największym problemem i zagrożeniem dla uczniów i środowiska szkolnego;
- Ocena skuteczności szkolnego programu profilaktycznego – znajomość tego programu przez rodziców (czy kiedykolwiek o nim słyszeli, czy znają jego podstawowe cele i założenia), czy w szkole, gdzie uczy się dziecko były organizowane zajęcia dla uczniów dotyczące przemocy, picia, sięgania po narkotyki; czy w szkole, gdzie uczy się dziecko były organizowane zajęcia dla rodziców dotyczące przemocy, picia, sięgania po narkotyki; czy rodzice mają wiedzę na temat doświadczeń dziecka z przemocą rówieśniczą w szkole; czy rodzice mają wiedzę na temat doświadczeń dziecka z przemocą dotyczącą sięgania po substancje psychoaktywne (nakłanianie do wzięcia substancji ze strony innych uczniów); czy rodzice rozmawiali na ten temat z wychowawcą/ innym nauczycielem lub z rodzicami;
- Rozpowszechnienie różnych modeli wychowawczych, ocena trudności związanych z wychowywaniem dzieci, oszacowanie potrzeb w zakresie pomocy specjalistycznej dla rodziców i dla młodzieży; oszacowanie skali korzystania z pomocy specjalistycznej i ocena tej pomocy, czy rodzice mogą liczyć na pomoc i indywidualne podejście do ich dziecka w szkole, jeśli jest ono pod stałą opieką psychoterapeutyczną, czy szkoła wspiera rodziców w poszukiwaniu pomocy specjalistycznej i rozwiązywaniu problemów zdrowotnych dziecka, które wpływają na jego funkcjonowanie w szkole;
- Jakie są postawy rodziców wobec przemocy i agresji jako sposobu rozwiązywania sytuacji konfliktowych, wykluczania społecznego, zachowań agresywnych ze strony nauczycieli;
- Jakie są odczucia rodziców dotyczące ich komunikowania się z dzieckiem, własnej „przejrzystości wychowawczej” (jasne reguły, ustalone konsekwencje w sytuacji łamania zasad);
- Jaki jest stopień swobody pozostawiony dziecku w zakresie radzenia sobie z jego problemami (wsparcie ze strony rodziców) oraz sposobu i miejsca spędzania wolnego czasu;
- Przekonania rodziców na temat źródeł wsparcia, w których dziecko poszukiwałoby pomocy w sytuacjach kryzysowych.
Konsultacja naukowa:
dr hab. Jacek Pyżalski, Prof. Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Adiunkt Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi
Koordynacja, analizy statystyczne, raport końcowy: Mira Prajsner, właściciel Pracowni „MiraBo”